ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΡΑΚΗ ΣΤΗΝ ΗΠΕΙΡΟ : ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ

Τρεις Σύλλογοι από την περιοχή της Ροδόπης  συμμετείχαν σε ένα ταξίδι προς τον πολιτισμό και μια διαδρομή προς τη παράδοση  προβάλλοντας την Ήπειρο ,την Θράκη και το Πόντο. 

Ο Σύλλογος Ηπειρωτών Νομού Ροδόπης “ Άγιος Γεώργιος ο Εξ Ιωαννίνων”, ο Μορφωτικός Όμιλος Κομοτηνής και ο Μορφωτικός  Σύλλογος Ποντίων Κομοτηνής και Περιφέρειας  “ Ο Εύξεινος Πόντος” συμμετείχαν στο Φεστιβάλ που πραγματοποιήθηκε στην Κόνιτσα στις 11,12,13 Αύγουστου από τον  Πολιτιστικό Εργαστηρι Κόνιτσας "Αλέξανδρος Λάκκας" .

Την Παρασκευή 11 Αυγ 2017 και ώρα 8:00 ξεκίνησαν με πολύ κέφι και διαθέση για χορό για την Ηπειρό  και την Κόνιτσα.

Στην πρωτή σταση στην Καβάλα ξεκίνησε ηδή ο χορός

Στασή στα Ιωαννίνα και φαγητο στην ΣΤΟΑ ΛΟΥΛΗ.

 Η "Στοά Λούλη" είναι ιδιοκτησία του Λούλειου Κληροδοτήματος. Όπως και οι άλλες στοές στέγασε τις δραστηριότητες του παζαριού και εξασφάλιζε τα καταστήματα κατά τις νυχτερινές ώρες. Χρονολογείται μετά την πυρκαγιά του 1869, όταν με επέμβαση του Ρασήμ Πασά ανανεώθηκε μεγάλο μέρος της κτήριακής υποδομής του εμπορικού κέντρου των Ιωαννίνων. Αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα συγκροτήματος επαγγελματικών στεγών που οργανώνονται λειτουργικά γύρω από τις στοές. Κτήτορας της στοάς ήταν ο Ιωάννης Ζώη Λούλης, έμπορος, που ασκούσε τις δραστηριότητές του το 1880 στη Ρουμανία. Όπως μας πληροφορεί υπέρθυρη επιγραφή στην είσοδο της στοάς, αυτή χτίστηκε ως "αφιέρωμα επί αγαθοεργία". Τα έσοδα από τις μισθώσεις των καταστημάτων και του πανδοχείου τα διέθεταν για βοήθεια σε άπορες οικογένειες των Κατσανοχωρίων.

Μετά το φαγητό δεν έλειψε ο χορός. Ήχοι της Ηπείρου, της Θράκης και του Πόντου ακούστηκαν στα γέρικα κτίρια δημιουργώντας  ένα μοναδικό σκηνικό, το οποίο ξύπνησε  μνήμες και συναισθήματα, εικόνες που θυμίζουν  γλέντια παλιά Ηπειρώτικα και μυρωδιές που σε ταξιδεύουν σε άλλες εποχές. Κόσμος μαζεύτηκε από τα γύρω καταστήματα  συμμετέχοντας στις όμορφη ατμόσφαιρα που είχε δημιουργηθεί..

Φεύγοντας όλοι οι Σύλλογοι  βγάλαμε μια αναμνηστική φωτογραφία στην λίμνη Παμβώτιδα και συνεχίσαμε το ταξίδι για την Κόνιτσα.

 

Στις 20:00 φτάσαμε στην Κόνιτσα όπου ετοιμαστήκαμε για την έναρξη του φεστιβάλ χορεύοντας πατινάδα μέχρι την κεντρική πλατεία οπού θα χόρευαν οι πρώτοι σύλλογοι.

Ο Σύλλογος Ηπειρωτών Νομού Ροδόπης "Άγιος Γεώργιος Εξ Ιωαννίνων" βράβευσε τον Λακκά Αλέξανδρο για την προσφορά του στο Σύλλογο .

Ο Ειδικός Γραμματέας Μπίστας Αργύριος ανέφερε χαρακτηριστικά: “Ο Σύλλογος Ηπειρωτών Νομού Ροδόπης εκ μέρους του πρόεδρου του Γιάννη Τζαμπάζη και το Δ.Σ. του συλλόγου αποφάσισε να βραβεύσει το Λάκκα Αλέξανδρο για την πρόσφορα του στο Σύλλογο Ηπειρωτών Νομού Ροδόπης  .Ο Λάκκας Αλέξανδρος είναι ένα  κομμάτι για τους Ηπειρώτες που ζούνε στην Ροδόπη και όλοι όσοι βρίσκονται στο σύλλογο πιστεύουν ότι  νέοι άνθρωποι σαν τον Αλέξανδρο πρέπει να τους δίνουμε ώθηση γιατί έχουν σημαντικό ρόλο στην παράδοση και τον πολιτισμό. Σε ευχαριστούμε Αλέξανδρε!!”

Την επόμενη μέρα στο εκκλησάκι της Παναγίας πραγματοποιήθηκε  το πρώτο σεμινάριο που αφορούσε :- Οι «Ιεροί» χοροί της Μινωικής Κρήτης στην χορευτική παράδοση των Κρητών  από την κυρία Κατερίνα Σαραντινού.

Σαραντινού Κατερίνα – Θεολόγος ΕΚΠΑ, Μsc στη Λειτουργική Λαογραφία, ΤΕΦΑΑ Αθηνών με εξειδίκευση στη μουσικοκινητική αγωγή, Χοροδιδάσκαλος Κρητικών χορών, Μέλος CID της Unesco

Μετά το μεσημεριανό φαγητό επισπευτήκαμε το σπίτι του Αγίου Παισίου.

Το απόγευμα παρακολουθήσαμε το δεύτερο σεμινάριο  : Από την Καππαδοκία ως την Κόνιτσα(Συγκριτική προσέγγιση ως προς το τραγούδημα των περιοχών αυτών).

Το σεμινάριο πραγματοποιήθηκε σε ένα υπέροχο χώρο διπλά στο γεφύρι της Κόνιτσας.

Στην νοτιοδυτική άκρη της πόλης, ακριβώς στην είσοδο της χαράδρας του Αώου, βρίσκεται το μεγάλο μονότοξο γεφύρι της Κόνιτσας, το οποίο κτίστηκε το 1870- 71 από συνεργείο 50 μαστόρων με επικεφαλής τον πρωτομάστορα Ζιώγα Φρόντζο από την Πυρσόγιαννη.Το γεφύρι χτίστηκε με δωρεές των κατοίκων της πόλης και κυρίως του Γιαννιώτη Ιωάννη Λούλη, ο οποίες διέθεσε περίπου τα μισά από τα 120.000 γρόσια που κόστισε η κατασκευή του.Στην ίδια θέση είχε κατασκευαστεί παλιότερα, το 1823, ένα ξύλινο γεφύρι, το οποίο όμως δεν άντεξε την ορμή του ποταμού και καταστράφηκε πολύ σύντομα.

Το σημερινό  πέτρινο γεφύρι έχει διαστάσεις 36 μέτρα άνοιγμα και 20 μέτρα ύψος ενώ κάτω από την καμάρα του διακρίνεται η μικρή καμπάνα που σήμαινε για να προειδοποιήσει τους περαστικούς να μην διαβούν το γεφύρι όταν φυσούσε δυνατός άνεμος από το εσωτερικό της χαράδρας, οπότε και υπήρχε κίνδυνος να παρασυρθούν και να πέσουν.  

Σδούκος Παναγιώτης – Ερμηνευτής και Δάσκαλος Βυζαντινής μουσικής & Παραδοσιακού τραγουδιού

Το βράδυ απολάυσαμε τα χορευτικά στο σπίτι της Χαμκως

Το ερειπωμένο σήμερα αρχοντικό χρονολογείται στους δύο τελευταίους αιώνες της Τουρκοκρατίας και οφείλει το όνομα του στην Χάμκω, στην μητέρα του Αλη Τεπενένλη Πασά των Ιωαννίνων, η οποία είχε βαπτιστεί Χριστιανή Ορθόδοξη κρυφά από ολους. Ο ευρύτερος χώρος του συγκροτήματος εκτείνεται σε βαθμιδωτά επίπεδα, όπου μέσα απο ερείπια ορθώνονται τοίχοι και κατασκευές που δηλώνουν τον όγκο και την επιβλητικότητα του αρχοντικού πριν την σταδιακή ερημωσή του. Στη Δυτική πλευρά του συγκροτήματος δεσπόζει ο κεντρικός πυλώνας εισόδου ο οποίος στο χνάρι της τοξοτής πύλης είναι διακοσμημένος με λιθόγλυφα μοτίβα που παριστάνουν αστερόσχημα έφιππες μορφές και χορευτές αραβικού τύπου. Το σπίτι της Χάμκως δεσπόζει επιβλητικά στο μάτι του επισκέπτη μόλις αντικρίσει το πανέμορφο αυτό θέαμα.

 Την τελευταία ημέρα του φεστιβάλ ήταν η σειρά της Κόνιτσας. Η παρουσίαση έγινε στην υπέροχη αυλή στο ξωκλήσι της Παναγίας όπου εκεί γινόταν παλιά τα πανηγύρια και  με τους ήχους του κλαρίνου του κυρίου Ντούλια απολαύσαμε  ένα ταξίδι στους χορούς της Κόνιτσας.

 Η Μουσικοχορευτική Παράδοση της Κόνιτσας

 Λάκκας Αλέξανδρος - Εκπαιδευτικός Φυσικής Αγωγής με ειδίκευση στους Ελληνικούς Παραδοσιακούς χορούς 

 Μπούνα Ανδρομάχη - Κοινωνική Ανθρωπολόγος, Υποψ. διδάκτωρ Παν/μιου Ιωαννίνων

.Tο φεστιβάλ έλαβε τέλος με την ανταλλαγή δώρων και φαγητό

Ο Σύλλογος Ηπειρωτών Νομού Ροδόπης θέλει να ευχαριστήσει το Πολιτιστικό Εργαστήρι  Κόνιτσας για την φιλοξενία και το υπέροχο φεστιβάλ που ακολούθησε καθώς και τον Μορφωτικό Όμιλό Κομοτηνής και τον Μορφωτικό Όμιλο Ποντίων Κομοτηνής και Περιχώρων "Ο Εύξεινος Πόντος" για την άψογη συνεργασία και τις όμορφες στιγμές που περάσαμε μαζί .!!!!!!!

  Ο χορός επικοινωνεί και διαδίδει την παγκόσμια γλώσσα της επικοινωνίας, καθώς γεννά τη χαρά, την ομορφιά και την πρόοδο της ανθρώπινης γνώσης. Ο χορός είναι δημιουργικότητα… ξανά και ξανά… στη σύλληψη, στην παραγωγή, στην πράξη και στην ερμηνεία. Τα σώματά μας είναι ένα εργαλείο έκφρασης και όχι ένα μέσο αναπαράστασης. Αυτός ο συλλογισμός απελευθερώνει τη δημιουργικότητά μας και αυτό αποτελεί το θεμελιώδες μάθημα και δώρο της τέχνης.

Η ζωή ενός καλλιτέχνη δεν τελειώνει καθώς γερνά, όπως πιστεύουν κάποιοι κριτικοί. Ο χορός είναι φτιαγμένος από ανθρώπους, ανθρώπους και ιδέες. Ως θεατές, μπορείτε να πάρετε τον δημιουργικό παλμό σπίτι μαζί σας και να τον εφαρμόσετε στην καθημερινή σας ζωή.

Χορογράφος Τρίσα Μπράουν