ΗΠΕΙΡΩΤΕΣ ΡΟΔΟΠΗΣ:ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗΣ

ΑΝΤΩΝΙΑΔΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

 (1892 - 1981)

Γεννήθηκε στο χωριό Ελάτη (Μπούλτση) Ζαγορίου. Έφυγε σε μικρή ηλικία από το χωριό του αναζητώντας μια καλύτερη ζωή στην Αδριανούπολη, όπου άνοιξε χαρτοπωλείο. Υπήρξε έφεδρος Λοχαγός κλάσεως 1913Α και έλαβε μέρος στο Βορειοηπειρωτικό Αγώνα το 1914. Έλαβε, επίσης, μέρος στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και στην κατάληψη της Θράκης ήταν στην ΙΧ Μεραρχία που μπήκε στην Κομοτηνή κατά την απελευθέρωσή της το 1920. Έλαβε μέρος και στον Πόλεμο του 1940-41 υπηρετώντας στην Ελληνοβουλγαρική μεθόριο.

Μετά την απελευθέρωση της Κομοτηνής το 1920 εγκαταστάθηκε στην πόλη και ίδρυσε το 1926 την εφημερίδα «Πρωΐα», τη μοναδική που κυκλοφορούσε τότε σε ολόκληρη τη Θράκη. Διηύθυνε την εφημερίδα μέχρι το 1959 που συνταξιοδοτήθηκε και παραχώρησε τη διεύθυνση στην κόρη του Ελένη. Υπήρξε ανταποκριτής του πρακτορείου REUTERS στη Θράκη για πολλά χρόνια.

Ανέπτυξε έντονη κοινωνική και φιλανθρωπική δράση. Διετέλεσε επί 20 χρόνια Δημοτικός Σύμβουλος και Αναπληρωτής Δημάρχου, επί 8 χρόνια Νομαρχιακός Σύμβουλος στη Νομαρχία Ροδόπης, επίσης Αντιπρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Σισμανόγλειου Νοσοκομείου Κομοτηνής, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Αγροτικού Ορφανοτροφείου Ροδόπης, του Πατριωτικού Ιδρύματος Π.Ι.Κ.Π.Α. Κομοτηνής, της Εταιρίας Προστασίας Ανηλίκων, του Ροταριανού Ομίλου Κομοτηνής, του Ταμείου Ανεγέρσεως Διδακτηρίων, του Εθνικού Συνδέσμου Εφέδρων Αξιωματικών, του Πατριωτικού Ιδρύματος Ε.Ε.Σ. στο Παράρτημα Κομοτηνής και πολλών άλλων Συλλόγων. Ήταν ο ιδρυτής της «Ηπειρωτικής Αδελφότητας Κομοτηνής» και αργότερα ανακηρύχθηκε Επίτιμος Πρόεδρός της. Η αδελφότητα εξακολουθεί μέχρι σήμερα με την ονομασία «Σύλλογος Ηπειρωτών Άγιος Γεώργιος εξ Ιωαννίνων».

Έλαβε πολλές τιμητικές διακρίσεις μεταξύ των οποίων ξεχωρίζουν ο Αργυρός Σταυρός του Βασιλικού Τάγματος Γεωργίου του Α’ για την εθνική, κοινωνική και φιλανθρωπική δράση του, ο πολεμικός σταυρός, το αργυρό μετάλλειο ανδρείας, το μετάλλιο εξαίρετων πράξεων, το Διασυμμαχικό μετάλλιο του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και το μετάλλιο Πολέμου 1940-41.

Το απόγευμα της 31ης Απριλίου 1981 η Εκκλησία, το Κράτος, η Δημοσιογραφική οικογένεια και ολόκληρη η Κοινωνία της Κομοτηνής κήδευε ένα Μεγάλο Εθνικό Αγωνιστή: Τον Απόστολο Αντωνιάδη! Κι ήταν εκείνη η κηδεία η μεγαλύτερη ανταμοιβή των Αγώνων του για τη Θράκη μας, την Βόρειο Ήπειρό μας και για το Έθνος μας γενικότερα

Της την 14η Μαΐου 1928, Επέτειο της Απελευθέρωσής μας! Διετέλεσε επί σειρά ετών Αναπληρωτής Δημάρχου του Δήμου Κομοτηνής και άσκησε τα καθήκοντά του με γνώμονα την Ανάπτυξη της Κομοτηνής. Ήταν ένας λαμπρός και ανιδιοτελής Πατριώτης! Αλλά και ως άνθρωπος εκοσμείτο από σπάνιες Αρετές μεταξύ των οποίων κυρίαρχη θέση είχε ο αλτρουισμός! Γι’ αυτό ήταν ο ολοκληρωτικά δοσμένος στην υπηρεσία του Κοινωνικού συνόλου. Η ζωή του μια προσφορά στον αδικούμενο, στον φτωχό και πονεμένο. Ήταν ένας χείμαρρος ανθρωπιάς, καλοσύνης και ψυχικής αρχοντιάς! Υπό την σκιά των πλούσιων αρετών του γαλούχησε και μεγάλωσε τα παιδιά του, που κατέχουν αξιοζήλευτη θέση στην Κοινωνία.

Ελένη Αντωνιάδου 

Στη μνήμη του εκλιπόντος αδελφού μας αφιερώνουμε τα λόγια του Ευριπίδη: «Ού τα λείψανα των αγαθών ανδρών αφαιρείται χρόνος, η δι’ αρετή και θανούσα λάμπει» (Τα έργα των καλών ανθρώπων δεν αφανίζει ο χρόνος, η δε αρετή κι’ όταν εκλείψει λάμπει). Το φωτεινό πνεύμα θα μεταλαμπαδεύσουμε με γενναιοφροσύνη κατ’ εξοχήν Ελληνική στις ψυχές των παιδιών μας. Γιατί πιστεύουμε ότι η αρωγή ενός Έθνους έχει τις ρίζες της και τα θεμέλια στην ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ και γιατί πιστεύουμε ότι ανήκουμε στο διαμέρισμα εκείνο της Πατρίδος μας για το οποίο ο ιστορικός επεφύλαξε την πιο τιμητική προσωνυμία και την ονόμασε «ΕΥΑΝΔΡΟ»!

Για τους παραπάνω λόγους παρακαλώ όπως και σε Ειδική Τελετή, κατά τον επικείμενο Εορτασμό της Επετείου Απελευθέρωσης της Κομοτηνής, αποτίσετε τον επιβαλλόμενο φόρο τιμής στη μνήμη του Μεγάλου Ηπειρώτη Αγωνιστή Απόστολου Αντωνιάδη με την επίδοση της Ανώτατης τιμητικής διάκρισης του Δήμου Κομοτηνής στην θυγατέρα του Ελένη Αντωνιάδου (κάτοικο Κομοτηνής) η οποία επίσης διακρίθηκε για την πολυσχιδή Εθνική και Κοινωνική προσφορά της στην πόλη μας κυρίως δε ως επί σειρά ετών Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Κομοτηνής.\