Το
Σάββατο του Λαζάρου είναι από τις μεγαλύτερες γιορτές της Ορθόδοξης Εκκλησίας
και θεωρείται η «πρώτη γεύση» της Μεγάλης Εβδομάδας. Μέρα νίκης της ζωής επί
του θανάτου. Μέρα χαράς που προοικονομεί
τη χαρμολύπη της Μεγάλης Εβδομάδας και της Ανάστασης που ακολουθεί. Η ανάσταση
του Λαζάρου είναι μια γιορτή ιδιαίτερα προσφιλής στον ελληνικό λαό. Από τη μια
άκρη της Ελλάδας ως την άλλη πολλά έθιμα τιμούσαν την λαμπρή αυτή μέρα.Ωστόσο
με τα χρόνια οι εκδηλώσεις λησμονήθηκαν, με πολύ λίγες περιοχές της χώρας να
της διατηρούν ακόμη ζωντανές
Ο
Σύλλογος Ηπειρωτών Νομού Ροδόπης «Άγιος Γεώργιος ο εξ Ιωαννίνων» ένας από τους
αρχαιότερος στον Νομό Ροδόπης (Έτος Ιδρύσεως 1926) διατηρώντας την παράδοση του
τόπου και περνώντας την από γενιά σε γενιά συμμετείχε φέτος στο πιο διαδεδομένο έθιμο για το Σάββατο του
Λαζάρου που είναι τα «κάλαντα του Λαζάρου».
Στα
γραφεία του Συλλόγου τα παιδιά μάθανε πως
φτιάχνουν το Λάζαράκι μια κούκλα ομοίωμα του Λαζάρου. Πάνω σε δύο ξύλα
που τα δένουν σταυρωτά με λογιών λογιών κουρέλια, σχηματίζουν μια μεγάλη κούκλα
με τα χέρια τεντωμένα στα πλάγια. Τη ντύνουν μετά με ένα ωραίο μωρουδίστικο
φορεματάκι κι από πάνω της ρίχνουν ένα όμορφο χρωματιστό κεφαλομάντηλο.
Στολίζουν ακόμα, με διάφορα αγριολούλουδα ένα μικρό καλαθάκι, που θα κρατάει το
κάθε παιδί στο αριστερό του χέρι, ενώ με το δεξί του θα κρατάει το Λαζαράκι
κάτω από το φουστανάκι του από το ξύλο όπου εξέχει.
Η
κούκλα είχε συμβολική σημασία και σημαίνει την αναστημένη ψυχή του Λαζάρου η
οποία θα μετέφερε με τα κάλαντα ,το χαρμόσυνο μήνυμα της αναστάσεως του,την
απάντηση ουσιαστικά του Χριστού στην αιώνια αγωνία και το φόβο του ανθρώπου
απέναντι στο θάνατο, της οποίας απάντησης το επισφράγισμα άρχεται τις ημέρες
του Πάσχα με τα πάθη, την Σταύρωση και την Ανάσταση του ιδίου του Χριστού.
Κατά
την παράδοση οι νοικοκυρές ,περίμεναν με ιδιαίτερη χαρά τις Λαζαρίνες γιατί
κατά το έθιμο έφερναν υγεία, ευημερία και ευτυχία στην οικογένεια τους.Έβαζαν
αυγά στα καλαθάκια των κοριτσιών ,τα οποία προοριζόταν να βαφτούν την μεγάλη
εβδομάδα και τους έδιναν διάφορα κεράσματα όπως φρούτα ,ξηρούς καρπούς ,καραμέλες,
χρήματα η ότι άλλο διέθετε η κάθε μια.Κατόπιν και προτού αποχωρήσουν οι
Λαζαρίνες, η νοικοκυρά έπαιρνε την κούκλα και αφού την πήγαινε πρώτα στα
εικονίσματα ,έπρεπε να την περάσει από όλα τα δωμάτια του σπιτιού .Αυτό
αποτελούσε κατά κάποιο τρόπο έναν προαγιασμό και μια προετοιμασία του σπιτιού
να δεχτεί τα άγιο φως της αναστάσεως του Χριστού.
Τα
κάλαντα του Λαζάρου ακούστηκαν στους
δρόμους της Κομοτηνής από τα παιδιά του Συλλόγου Ηπειρωτών Νομού Ροδόπης
"Άγιος Γεώργιος ο Εξ Ιωαννίνων ". O σύλλογος επισκέφτηκε το
Μητροπολιτικό Μέγαρο όπου τους υποδέχθηκε εγκάρδια ο Μητροπολίτης Μαρωνείας και
Κομοτηνής κ.κ. Παντελεήμων ,τον Δήμο Κομοτηνής όπου τους υποδέχτηκαν ο δήμαρχος
Γιώργος Πετρίδης καθώς και τα τοπικά ΜΜΕ.
![]() |
Με τον Μητροπολίτη Μαρωνείας & Κομοτηνής |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου