Παραδοσιακά Χριστουγεννιάτικα κάλαντα από την Ελλάδα μας!

Ελάτε κοντά στις παραδόσεις μας, διαβάζοντας τα κάλαντα που τραγουδούν τα παιδιά στις γειτονιές της ελληνικής επαρχίας και στα νησιά μας, για να δοξάσουν τα Χριστούγεννα! Άραγε πόσο εύκολο θα ήταν να νιώσουμε τη μαγεία των γιορτών χωρίς τη μελωδία των καλάντων.

Πανελλήνια

Καλήν εσπέραν άρχοντες αν είναι ορισμός σας Χριστού τη Θεία Γέννησιν να πω στ’ αρχοντικό σας. Χριστός γεννάται σήμερον εν Βηθλεέμ τη πόλη οι ουρανοί αγάλλονται χαίρει η κτίσις όλη. Εν τω σπηλαίω τίκτεται εν φάτνη των αλόγων ο Βασιλεύς των ουρανών και ποιητής των όλων. Πλήθος αγγέλων ψάλλουσι το «Δόξα εν υψίστοις» και τούτο άξιον εστί η των ποιμένων πίστις. Εκ της Περσίας έρχονται τρεις μάγοι με τα δώρα άστρο λαμπρό τους οδηγεί χωρίς να λείψει ώρα. Και εις έτη πολλά!

Κάλαντα Χριστουγέννων Ηπείρου (Ηπειρώτικα)

Ελάτε εδώ γειτόνισσες  Και εσείς γειτονοπούλες,

Τα σπάργανα να φτιάξουμε και το Χριστό ν’ αλλάξουμε.

Τα σπάργανα για το Χριστό, Ελάτε όλες σας εδώ.

Να πάμε να γυρίσουμε Και βάγια να σκορπίσουμε

Να βρούμε και την Παναγιά οπού μας φέρνει τη χαρά.

Τα σπάργανα για το Χριστό, ελάτε όλες σας εδώ.

Κοιμάται στα τριαντάφυλλα, γεννιέται μες στα λούλουδα.

Γεννιέται μες στα λούλουδα κοιμάται στα τριαντάφυλλα.

Τα σπάργανα για το Χριστό, ελάτε όλες σας εδώ.

Τα σπάργανα να φτιάξουμε και το Χριστό ν’ αλλάξουμε.

Αιγαίο

Κάτω στα Ιεροσόλυμα, στης Βηθλεὲμ την πόλη, εκεί δεντρὶ δεν ήτανε, δεντρὶ ξεφανερώθη. Κι ανάμεσα στους κλώνους του, αγγέλοι κι αρχαγγέλοι κι ο Μιχαὴλ Αρχάγγελος ξεφτερουγά και λέει: -Χριστέ, για δωσ᾿ μου τα κλειδιὰ και τα χρυσὰ κλειδάκια, ν᾿ ανοίξω τον παράδεισο, να μπω σε περιβόλι, να κόψω μήλο δροσερό, να πιω νερό δροσάτο, να γείρω ν᾿ αποκοιμηθώ σε νεραντζιὰ ’πὸ κάτω. Και σας καληνυχτίζουμε, πεσέτε κοιμηθείτε, ολίγον ύπνον πάρετε κι κι ευθὺς ως σηκωθείτε, στην εκκλησία τρέξετε όλοι με προθυμίαν και του Χριστού να ακούσετε τη θεία λειτουργία.

Αττική & γύρω νησιά

 Καλημέρα, καλημέρα και πάντα καλημέρα να τον καλημερήσουμε αυτόν τον νιον αφέντη αφέντη μου πεντάφεντε, πέντε φορές αφέντη πέντε βαστούν το μαύρο σου κι οχτώ το σαλιβάρι και δέκα σε παρακαλούν αφέντη καβαλάρη εδώ σε τούτες τις αυλές τις μαρμαροστρωμένες κοιμάται κύμα το φλουρί και κύμα το λογάρι και στον αφρό του λογαριού κοιμάται νιος αφέντης. Τονε ξυπνήσω με νερό φοβούμαι μην κρυώσει Τονε ξυπνήσω με κρασί φοβούμαι μη μεθύσει Εσένα πρέπει αφέντη μου στα πεύκα να κοιμάσαι, Με βελουδένιο πάπλωμα να μην κρυολογάσαι Και πάλι ξαναπρέπει σου καρέκλα καρυδένια Για ν’ ακουμπάς τη μέση σου τη μαργαριταρένια Και πάλι ξαναπρέπει σου στις λίρες να καθίζεις Με το ’να χέρι να μετράς, με τ’ άλλο να δανείζεις Δώστε μας και τον κόκορα, δώστε μας και την κότα, Δώστε μας και δυο τρεις κλωτσιές να φύγομ’ απ’ την πόρτα

Αστυπάλαια

Xριστούγεννα Πρωτούγεννα, πρώτη αρχή του χρόνου, εβγάτε, δείτε, μάθετε που ο Xριστός γεννάται, γεννάται κι ανατρέφεται με μέλι και με γάλα, το μέλι τρων οι άρχοντες, το γάλα οι αφεντάδες και το μελισσοβότανο το λούζονται οι κυράδες. Kι ανοίξτε τα κουτάκια σας τα κατακλειδωμένα και δώστε μας απ’ το χρυσό που ’χουνε τα πουγκιά σας. Αν είστ’ από τους πλούσιους, φλουριά μη λυπηθείτε κι αν είστ’ από τους δεύτερους, ένα ζευγάρι κότες. Kαι σας καληνυχτίζομεν, πέσετε κοιμηθείτε, ολίγον ύπνον πάρετε κι ευθύς να σηκωθείτε, στην εκκλησία τρέξετε με όλη προθυμία και του Θεού ν’ ακούσετε τη θεία λειτουργία. Kι από χρόνου σας

Βυζάντιο

Άναρχος Θεός καταβέβηκε και εν τη Παρθένω κατώκησε Άγιος, Άγιος, Άγιος υπάρχεις και Κύριος. Βασιλεύς των όλων και Κύριος ήλθε τον Αδάμ αναπλάσασθαι, Χερουβίμ, Χερουβίμ, χαίρε χαίρε Παναγία Δέσποινα. Γηγενείς σκιρτάτε και χαίρετε τάξεις των Αγγέλων ευφραίνονται, τεριρμ, τεριρέμ, τεριρέμ χαίρε Άχραντε. Δεύτε εν σπηλαίω κατείδωμεν κείμενον εν φάτνη τον Κύριον Άγιος, Άγιος, Άγιος υπάρχεις και Κύριος. Χαίρουσα η κτίσις αγάλεται και πανηγυρίζει κι ευφραίνεται Χερουβίμ, Χερουβίμ, χαίρε χαίρε Παναγία Δέσποινα. συνέχεια

Ψάλλουσι Χριστόν τον Θεόν ημών, τον εν τω σπηλαίω τικτόμενων τεριρμ, τεριρέμ, τεριρέμ χαίρε Άχραντε. Ω παρθενομήτορ και Δέσποινα, σώζε τους προς σε καταφεύγοντας, τεριρμ, τεριρέμ, τεριρέμ χαίρε Άχραντε Εξ ανατολών Μάγοι έρχονται δώρα προσκομίζοντες άξια, Χερουβίμ, Χερουβίμ, χαίρε χαίρε Παναγία Δέσποινα. Ήκουσεν Ηρώδης το μήνυμα κι όλως εταράχθη ο δόλιος τεριρμ, τεριρέμ, τεριρέμ χαίρε Άχραντε. Πύλαι ουρανού ηνεώχθησαν Άγγελοι Αυτόν ανυμνήτωσαν Άγιος, Άγιος, Άγιος υπάρχεις και Κύριος.

Βυζάντιο (Σιναϊτική αλφαβητική ακροστιχίδα)

Ἄναρχος Θεὸς καταβέβηκεν καὶ ἐν τῇ Παρθένῳ κατώκοισεν χαῖρε Ἄχραντε. Βασιλεὺς τῶν ὅλων καὶ Κύριος ἦλθε τὸν Ἀδὰμ ἀναπλάσασθαι χαῖρε Δέσποινα. Γηγενεῖς σκιρτάτε καὶ χαίρεσθε, τάξεις τῶν ἀγγέλων εὐφραίνεσθε χαῖρε Ἄχραντε. Δεῦτε ἐν σπηλαίῳ θεάσασθαι, κείμενον ἐν φάτνῃ τὸν Κύριον χαῖρε Δέσποινα. Ἐξ ἀνατολῶν μάγοι ἔρχονται δῶρα προσκομίζουσι ἄξια. χαῖρε Ἄχραντε. Ζητοῦν προσκυνῆσαι τὸν Κύριον, τὸν ἐν τῷ σπηλαίῳ τικτόμενον. χαῖρε Δέσποινα. Ἡ ἀστὴρ τοὺς μάγους ὁδήγησεν ἄνω τοῦ σπηλαίου τοὺς ἔφερεν Θεὸς Βασιλεὺς προαιώνιος τίκτεται ἐκ κόρης Θεόπαιδος. Ἱδὼν ὁ Ἡρῴδης ἐθαύμασε τὴν ὑπὸ τῶν μάγων ἀκρίβειαν. συνέχεια

Ἱδὼν ὁ Ἡρῴδης ἐθαύμασε τὴν ὑπὸ τῶν μάγων ἀκρίβειαν. Κράζει καὶ βοᾷ πρὸς τοὺς ἱερεῖς τοὺς δοξολογοῦντας τὸν Κύριον. Λέγετε σοφοὶ καὶ διδάσκαλοι ἄρα που γεννᾶται ὁ Κύριος. Μάγοι τὸν κηρύττουν καὶ λέγουσι Βασιλέα μέγα καὶ Κύριον. χαῖρε ἄχραντε Νῦν Ἡρῴδης σήμερον ἤκουσεν ἀληθείας θαῦμα κι ἐθαύμασεν χαῖρε ἄχραντε Ξένον καὶ παράδοξον ἄκουσμα, τὴν ὑπὸ τῶν μάγων ἀκρίβειαν χαῖρε ἄχραντε τεμ καὶ νενενὰ χαῖρε Δέσποινα. Ὁ μακροθυμήσας καὶ Κύριος, σῶσαι τοὺς εἰς Σε καταφεύγοντας χαῖρε ἄχραντε Ποιμένες ἰδόντες ἐδόξαζον, δόξα ἐν ὑψίστοις ἐκραύγαζον. Ῥῆμα Ἰωσὴφ νύκτα ἤκουσεν ἄγγελος Κυρίου ἐλάλησε. Σήμερον γεννᾶται ὁ Κύριος καὶ πᾶσα ἡ κτίσις ἀγάλλεται. Τρεῖς τὰς ὑποστάσεις ἐγνώκαμεν· Πατέρα, Υἱόν, Πνεῦμα Ἅγιον. Ὑπὸ ἀρχαγγέλων ὑμνούμενον καὶ τῶν Σεραφεὶμ δοξαζόμενον. Φῶς ἐν τῷ σπηλαίῳ ἐπέφανεν καὶ τὸν κόσμον ὅλον ἐφώτισε Ἅγιος, Ἅγιος, Ἅγιος ὑπάρχεις καὶ Κύριος. Χαίρουσα ἡ κτίσις ἀγάλλεται καὶ πανηγυρίζει, εὐφραίνεται. Ψάλλοντες Χριστὸν τὸν Θεὸν ἡμῶν τὸν ἐν τῷ σπηλαίῳ τικτόμενον. Ὢ παρθενομήτορ καὶ Δέσποινα· σῷζε τοὺς εἰς Σὲ καταφεύγοντας. Ἅγιος, Ἅγιος, Ἅγιος ὑπάρχεις καὶ Κύριος.

Δυτική Θράκη

Χριστός γεννάται, χαρά στον κόσμο, χαρά στον κόσμο, στα παλληκάρια Σαράντα μέρες, σαράντα νύχτες κι ή Παναγιά μας κοιλοπονούσε Κι η Παναγιά μας κοιλοπονούσε κοιλοπονούσε παρακαλούσε Κοιλοπονούσε παρακαλούσε όλους τους άγιους τους άι Αποστόλους Όλους τους άγιους τους άι Αποστόλους τρεις αποστόλοι μαμή γυρεύουν Τρεις αποστόλοι μαμή γυρεύουν μαμή γυρεύουν για μήλο τρέχουν Οι άι Αποστόλοι για μήλο τρέχουν ώσπου να πάνε κι ώσπου να έρθουν Η Παναγιά μας ξελευτερώθει μέσα στις δάφνες μεσ’ στα λουλούδια Μέσα στις δάφνες μέσ’ στα λουλούδια κάνει τον ήλιο και το φεγγάρι Κάνει τον ήλιο και το φεγγάρι σαν ήλιος λάμπει σαν νιό φεγγάρι Σαν ήλιος λάμπει σαν νιό φεγγάρι σ’ αυτό το σπίτι του νοικοκύρη Σ’ αυτό το σπίτι του νοικοκύρη στη φαμελιά του και στα παιδιά του.

Δωδεκάνησα

Αυτή είναι η ημέρα όπου ήλθ’ ο Λυτρωτής από Μαριάμ Μητέρα εκ Παρθένου γεννηθείς. Άναρχος αρχήν λαμβάνει και σαρκούται ο Θεός ο Αγέννητος γεννάται εις τη φάτνην ταπεινός. Άγγελοι το νέο λέγουν εις ποιμένας και βοσκούς ο Αστήρ το θαύμα δείχνει εις τους μάγους και σοφούς. Οι τρεις μάγοι ξεκινάνε τ’ άστρο έχουν βοηθό τη σπηλιά ψάχνουν να βρούνε με τον άγιο Θεό. Λίβανο χρυσό και σμύρνα να του παν’ επιθυμούν τη μικρή γλυκιά μορφή του σκύβουν και την προσκυνούν. Όσοι έχετε στα ξένα να δεχτείτε με καλό ευτυχία να σας δίνει το Θεό παρακαλώ.

Ερυθραία Μικράς Ασίας

Χριστούγεννα πρωτούγεννα, πρώτη γιορτή του χρόνου. Εβγάτε νιοι και μάθετε, που ο Χριστός γεννιέται, γεννιέται κι ανατρέφεται, με μέλι και με γάλα. Το μέλι τρων οι άρχοντες, το γάλα οι αφεντάδες, και το μελισσοβότανο, το λούζονται οι κυράδες. Σ΄ αυτό το σπίτι που ’ρθαμε, τα ράφια είν’ ασημένια, του χρόνου σα ξανάρθομε, να ’ναι μαλαματένια. Σ’ αυτά τα σπίτια που ’ρθαμε, πέτρα να μη ραΐσει, κι ο νοικοκύρης κι η κερά, χίλια χρόνια να ζήσει. συνέχεια

 Πολλά ’παμε τ’ αφέντη μας, ας που, ας πούμε της κεράς μας, κερά ψηλή, κερά λιγνή, κερά καμαροφρύδα, έχεις και κόρην όμορφη, που δεν έχει ιστορία, μηδέ στη πόλη βρίσκεται μηδέ στη Καισαρεία. Έχεις και γιον στα γράμματα, υγιόν εις το ψαλτήρι, να τον αξιώσει ο Θεός, να βάλει πετραχήλι. «Και του χρόνου…»

Θράκη

Σαράντα μέρις σαράντα νύχτις η Παναγιά μας κοιλοπονούσι - Κοιλοπονούσι παρακαλούσι τους Αϊποστόλους, τους Αρχαγγέλους. - Σεις Αρχαγγέλοι και Ιεράρχες στη Σμύρνη πάνι μαμές να φέρουν - Να παν να φέρουνε μύρο και μόσχο κι όσο να πάνε κι όσο να έρτουν. - Κι όσο να πάνε κι όσο να έρτουν η Παναγιά μας ξηλεφτερώθκη - Η Παναγιά μας ξηλεφτερώθκη μέσα στις πάχνες μες τα λουλούδια. συνέχεια

 Μέσα στις πάχνες μες τα λουλούδια, μέσα στις δάφνις, τα κυπαρίσια. - Μέσα στις δάφνις, μες τα λουλούδια κάνει τον ήλιο και το φεγγάρι. - Κάνει τον ήλιο και το φεγγάρι σαν ήλιος λάμπει σαν νιό φεγγάρι - Σαν ήλιος λάμπει σαν νιό φεγγάρι σαν νιο φεγγάρι το παλικάρι. - Στην κούνια το βάλαν και το κουνούσαν και το κουνούσαν του τραγουδούσαν. - Σαν ήλιος λάμπει σαν νιό φεγγάρι σ’ αυτό το σπίτι του νοικοκύρη. - Σ’ αυτό το σπίτι του νοικοκύρη στη φαμελιά του και στα παιδιά του.

Ήπειρος

Χριστούγεννα Πρωτούγεννα, πρώτη γιορτή του χρόνου αρχή και δόξα του Χριστού και στη πομπή του Γιούδα. Σήμερα αγγέλοι χαίρουνται κι άγιοι δοξολογιούνται και τα δαιμόνια θλίβονται τ’ ότι ο Χριστός γεννιέται. Χριστός γεννιέται σήμερα εν Βηθλεέμ την πόλη οι ουρανοί αγάλλονται, χαίρετ’ η φύσις όλη. Κυρά καλή, κυρά χρυσή, κυρά μ’ ευτυχισμένη κυρά μου τον 'ι γιόκα σου και τον μονάκριβό σου με μόσχο και βασιλικό έλουζες τα μαλλιά του και στο σκολειό τον έστελνες γράμματα για να μάθει. Σε τούτ’ το σπίτι που ’ρθαμε πέτρα να μη ραγίσει ο νοικοκύρης του σπιτιού χίλια χρόνια να ζήσει.

Ιερισσός Χαλκιδικής

 Καλήν εσπέραν άρχοντες αν είναι ορισμός σας Χριστού τη Θεία γέννηση να (μ)πω στ’ αρχοντικό σας. Χριστός γεννάται σήμερον εν Βηθλεέμ τη πόλη οι ουρανοί αγάλλονται χαίρε η φύσις όλη. Εν τω σπηλαίω τίκτεται, εν φάτνη των αλόγων κι ο Βασιλεύς των ουρανών κι ο Ποιητής των όλων. Πλήθος αγγέλων ψάλλουσι το «Δόξα εν Υψίστοις» και τούτο άξιον εστί η των ποιμένων πίστις. Εκ της Περσίας έρχονται τρεις Μάγοι με τα δώρα άστρον λαμπρόν τους οδηγεί χωρίς να λείψει η ώρα. συνέχεια

Φθάσαντες εις Ιερουσαλήμ με πόθον ερωτώσι πού εγεννήθη ο Χριστός να πα’ να τον ευρώσι. Δια Χριστόν ως ήκουσε ο βασιλεύς Ηρώδης αμέσως εταράχτηκε κι έγινε θηριώδης, ότι πολύ φοβήθηκε διά την βασιλείαν μη του την πάρει ο Χριστός και χάσει την αξίαν. Κράζει τους μάγους και ρωτά που ο Χριστός γεννάται στης Βηθλεέμ ηκούσθηκε ως η γραφή διηγάται. Τους είπε να υπάγουσι και όπου τον ευρώσι αφού τον προσκυνήσουσι να πα’ να τον ειπώσι όπως υπάγει και αυτός για να τον προσκυνήσει.

Καππαδοκία

Καλήν εσπέραν άρχοντες κι αν είναι ορισμός σας, Χριστός γεννάται σήμερον εν Βηθλεέμ τη πόλει. Εν τω σπηλαίω τίκτεται, εν φάτνη των αλόγων, οι ουρανοί αγάλλονται, χαίρει κι η φύσις όλη. Εκ της Περσίας έρχονται τρεις Μάγοι με τα δώρα, άστρον λαμπρόν τους οδηγεί, χωρίς να λείψη ώρα. Γονατιστοί τον προσκυνούν και δώρα του χαρίζουν, σμύρνα, χρυσόν και λίβανον, Θεόν τον ευφημίζουν. Και επληρώθη το ρηθέν, Προφήτου Ησαΐου, μετά των άλλων προφητών και του Ιερεμίου. συνέχεια

Φωνή ηκούσθη εν Ραμά, Ραχήλ τα τέκνα κλαίει, παραμυθήν ουκ ήθελεν, ότι αυτά ουκ έχει. Ιδού όπως σας είπαμεν όλην την υμνωδίαν, του Ιησού μας του Χριστού, Γέννησιν την αγίαν. Χρόνους πολλούς να χαίρεσθε, πάντα ευτυχισμένοι, σωματικώς και ψυχικώς να είσθε πλουτισμένοι. Να μυρίσ᾿ ατὸν κι εσύ αφέντα, εκατήη στο σταυροδρόμιν. Έμπα σον νουντάν κι έλα στην πόρτα, έξου στέκουν τα παλικάρια. Έβγαλ᾿ τον κισέ και δος παράδας έξου στέκουν τα παλικάρια. Και θυμίζουν στον νοικοκύρην, νοικοκύρην και βασιλέαν.

Καστοριά

Αφέντη μου στο σπίτι σου χρυσή καντήλα φέγγει φέγγει στους ξένους ν’ αναπνούν στους ξένους να πλαγιάσουν. Κυρά μ’, κυρά μ’ αρχόντισσα κι αρχοντοπαραδειγμένη σε κάλεσαν οι αρχόντισσες στην εκκλησιά να πάενε. Αφέντης μας είναι καλός στον κόσμο ξακουσμένος ας είν’ πολλά τα έτη του καλά κι ευτυχισμένα.

Κάτω Ιταλία

Στρίνα

Άρτε που εστά(έφθασα) στην ώρια(ωραία) μασσαρία(αγρόκτημα)

Βλοώ(ευλογώ) την πόρτα με το λιbιdάρι(κατώφλι)

Βλοώ τη μάνα μ΄όλο το παιδία

Κι απόι(ύστερα) το τσούρη(πατέρας) που ΄ναι o τζενεράλη(αφέντης)

Κι απόι το τσούρη που ΄ναι o τζενεράλη

Ήρταμο να σας φέρμε την Αστρίνα(κάλαντα)

Κορλιάνα που τη μάτε σε τολό,

Ε να μας δώκει πρέστο μα το πρίμα

Ήρταμο να σας φέρμε την Αστρίνα

Απόι(ύστερα) ‘γω βλοώ και το μερτσάλι(τσαπί)

Την κάτσα(σουρωτήρι), την σκουνdέdα(σκάλα), το ροδούλι(χτυπητήρι τυριού)

Και τη σβαρτή, βαρτή μερτσήν αγάλη(χωρίς γάλα)

Ήρταμα να της κάμαν αλλεγκρία(χαρά)

Κέρκυρα

Καλησπέρα πάντες συνάδελφοι ’κούσομεν την σήμερον την χαράν και την εορτήν την δεσπoτικιάν. Εν τω σπηλαίω τίκτεται εν φάτνη των αλόγων ο βασιλεύς των ουρανών και ποιητής των όλων. Και σας καληνυχτίζομεν και αύριο με υγεία Στην εκκλησιά πηγαίνετε στην Θεία Λειτουργία.

Σήμερα οι μάγοι έρχονται στη χώρα του Ηρώδη και ο Ηρώδης ταραχθείς έγινε θηριώδης. Κράζει τους μάγους και ρωτά: «Μάγοι, πού θε να πάτε». Εις Βηθλεέμ το σπήλαιο την πόλη την αγία Που εκεί γεννάει το Χριστό η Δέσποινα Μαρία.

Κεφαλονιά

Καλήν εσπέραν άρχοντες σαν είναι ορισμός σας Χριστού τη θεία γέννηση να πω στ’ αρχοντικό σας Εκ της Περσίας έρχονται τρεις μάγοι με τα δώρα άστρο λαμπρό τους οδηγεί χωρίς να χάσει ώρα. Σ’ αυτό το σπίτι πού’ ρθαμε πέτρα να μη ραΐσει κι ο νοικοκύρης κι η κυρά χίλια χρόνια να ζήσει. Εμείς εδώ δεν ήρθαμε να φάμε και να πιούμε μα να σας καλαντίσουμε γιατί σας αγαπούμε. Δώστε μας το χριστόψωμο, δώστε μας και το γάλο δώστε μας και τον μπουναμά εμείς δεν θέλουμ’ άλλο. Και εις έτη πολλά!

Κοζάνη

Κόλιαντα μπάμπω κόλιαντα, δώσ’ μας μια κολιαντίνα και σαν δεν έχεις κόλιαντα δώσ’ μας κι ένα κορίτσι. Και τι το θέλεις το κορίτσ’ κι τι να μολογήσεις. Να το φιλώ, να το τσιμπώ, να μι ζησταίν’ το βράδυ. Παινέματα για ανύπαντρη κόρη Μέσα σε τούτην την αυλή στο μάρμαρο στρωμένη ν-εδώ έχουν κόρη για παντρειά, πάσχουν να την παντρέψουν. Την τάζουν γιο(ν) του βασιλιά, την τάζουν γιο(ν) του ρήγα Δεν θέλω γιο(ν) του βασιλιά, δεν θέλω γιο(ν) του ρήγα μον’ θέλω τ’ αρχοντό(ϊ)πουλο μι τις πουλλές παράδες να δερμονίζει το φλουριά, να κοσκινίζ’ τα γρόσια κι αυτά τα δερμονίσματα τα λεν τα ρογκατσάρια. Παινέματα για αρραβωνιασμένη κόρη Δυό πιριστέρια μάλωναν κι πάλι αυτά αγαπιώνταν θαμάζωνταν, λογίζονταν το (ι)πώς να πιάσ’ ν-αγάπη. Ρίχνουν τον ήλιου στα ιβουνά, κι τ’ς πέρδικες στα πλάγια ρίχνουν ψιλόν βασιλικόν, σπυρί μαργαριτάρι.

Κονιάκος Δωρίδας

Χριστούγεννα πρωτούγεννα πρώτη γιορτή του χρόνου Για βγάτι διέτι μάθιτι τότι Χριστός γιννιέτι Γιννιέτι κι αναθρέφιτι στου μέλι κι στου γάλα Του μέλι τρων οι γιάρχουντις του γάλα οι γι’ αφενταδις κι τα κηρουσταλάματα στουν Άγιου Κουνοταντίνου κι'ανοίξτι τα κουτάκια σας τα κατακλειδουμένα κι ’ανοίξτι τις κασέλις σας τις μουσχουμυρισμένις και δώστε μας τον κόπο μας γιατί κι αλλού θα πάμι.

Κοτύωρα Πόντος

Φιλέορτοι χριστιανοί εκ τρυφεοάς καρδίας Χριστού τη θεία γέννησιν να πω στ ΄αρχοντικό σας. Χριστός γεννάται σήμερον, εν Βηθλεέμ τη πόλη οι ουρανοί αγάλλονται, χαίρει η κτίσις όλη. Εν τω σπηλαίω τίκτεται. εν Φάτνη των αλόγων 0 Βασιλεύς των ουρανών, και ποιητής των όλων. Πλήθος Αγγέλων ψάλλουσι, το δόξα εν υψίστοις και τούτο άξιον εστίν, η των ποιμένων πίστις Του Ιησού μας τον Χριστόν γέννησιν την αγία χρόνους πολλούς να χαίρεσθε. πάντα ευτυχισμένοι Δότε και μας τον κόπο μας κι αν είναι ορισμός σας και ο Χριστός μας πάντοτε να είναι Βοηθός σας 'Ετη πολλά, και του χρόνου

Κρήτη

Καλήν εσπέραν άρχοντες αν είναι ορισμός σας Χριστού τη θεία γέννηση να πω στ’ αρχοντικό σας, Χριστός γεννάται σήμερον εν Βηθλεέμ τη πόλη οι ουρανοί αγάλλονται, χαίρετ’ η φύσις όλη. Εν τω σπηλαίω τίκτεται εν φάτνη των αλόγων ο Βασιλεύς των ουρανών και ποιητής των όλων. Κερά καμαροτράχηλη και φεγγαρομαγούλα και φρουσκαλίδα του γιαλού και πάχνη από τα δέντρα. Απού τον έχεις τον Ηλιό, τον μοσχοκανακάρη, λούζεις Τον τσε χτενίζεις Τον, τσε στο σχολειό Τον πέμπεις τσι ο δάσκαλος Τον έδειρε μ’ένα χρυσό βεργάλι τσε η κυρά δασκάλισσα με το μαργαριτάρι. Είπαμε δα για την κερά ας πούμε για την βάγια, άψε βαγίτσα το κερί, άψε και το λυχνάρι και κάτσε και ντουχιούντιζε ίντα θα μας εβγάλης, για ‘πάκι για λουκάνικο, για χοιρινό κομμάτι, κι από τον πείρο του βουτσιού να πιούμε μια γεμάτη. Κι αν είναι με το θέλημα άσπρη μου περιστέρα ανοίξετε την πόρτα σας να πούμε καλησπέρα. Κι από χρόνου!

 Καλήν εσπέραν άρχοντες κι αν είναι ορισμός σας Χριστού τη θεία γέννηση να πω στ’ αρχοντικό σας. Χριστός γεννάται σήμερον εν Βηθλεέμ τη πόλη οι ουρανοί αγάλλονται, χαίρετ’ η φύσις όλη. Άψε, βαγίτσα, το κερί, άψε και το διπλέρι και κάτσε και ντουχούντιζε ίντα θα μας εφέρει γη απάκι, γή λουκάνικο, γη χοιρινό κομμάτι γη από μαύρη όρνιθα κανένα αυγουλάκι κι αν το ’κανε κι η γαλανή, ας είναι ζευγαράκι. Φέρε πανιέρι κάστανα, πανιέρι λεπτοκάρια και φέρε και γλυκό κρασί να πιουν τα παλικάρια. Κι αν είναι με το θέλημα άσπρη μου περιστέρα ανοίξατε την πόρτα σας να πούμε καλησπέρα.

Κυκλάδες

Για σένα κόρη όμορφη ήρθαμε να τα πούμε, και τα καλά Χριστούγεννα για να σου ευχηθούμε. Φέρτε μας κρασί να πιούμε και του χρόνου να σας πούμε, και του χρόνου να σας πούμε φέρτε μας κρασί να πιούμε. Αν έχεις κόρη όμορφη βάλε τη στο τσιμπίδι, και κρέμασε την αψηλά να μην τη φαν οι ψύλλοι. Φέρτε μας κρασί να πιούμε και του χρόνου να σας πούμε, και του χρόνου να σας πούμε φέρτε μας κρασί να πιούμε. Σ’ αυτό το σπίτι που ’ρθαμε καράβια `ν’ ασημένια, του χρόνου σαν και σήμερα να ’ναι μαλαματένια. Φέρτε μας κρασί να πιούμε και του χρόνου να σας πούμε, και του χρόνου να σας πούμε φέρτε μας κρασί να πιούμε. Για σένα κόρη όμορφη ήρθαμε να τα πούμε, και τα καλά Χριστούγεννα για να σου ευχηθούμε. Φέρτε μας κρασί να πιούμε και του χρόνου να σας πούμε, και του χρόνου να σας πούμε φέρτε μας κρασί να πιούμε.

Κύπρος

Καλήν εσπέραν θα σας πω κι αν είναι ορισμός σας Χριστού τη Θεία Γέννησιν να πω στ’ αρχοντικό σας. Χριστός γεννιέται σήμερα στην Βηθλεέμ τη πόλιν οι ουρανοί αγάλλονται μαζί κι η κτίσις όλη. Γεννιέται μες το σπήλαιον στην φάτνην των αλόγων ο βασιλιάς των ουρανών και ποιητής των όλων. Αντζέλοι εις τον ουρανόν ψάλλουν το εν’ υψίστοις και κάτω φανερώνεται η των ποιμένων πίστις. Που την Περσίαν έρχονται τρεις μάγοι με τα δώρα ένα αστέρι λαμπερό τους οδηγεί στην χώραν. Όταν εφτάσασι κι οι τρεις με πόθον ερωτούσι πού εγεννήθει ο Χριστός να παν να τον εβρούσι. Όταν το πρωτοάκουσεν ο βασιλιάς Ηρώδης πως εγεννήθην ο Χριστός έγινε θηριώδης.. ενόμισεν πως ο Χριστός θα κάμει βασιλείαν πάνω στη γην και ότι αυτός θα χάσει την αξίαν… Τους μάγους επροσκάλεσεν και στέκει και ρωτά τους πού εγεννήθη ο Χριστός και χρήματα διά τους. Λαλεί τους πηαίνουσιν και κει που θα Τον βρούσιν αφού Τον προσκυνήσουσιν να παν να του το πούσιν. Να πά και κείνος τάχατες για να Τον προσκυνήσειν αμά ’χεν άλλα εις τον νούν, για να Τον αφανίσειν.

 Καλήν εσπέραν θα σας πω τζιάν είναι ορισμός σας Χριστού τη θεια γέννηση να πω, να πω στ’ αρκοντικόν σας. Χριστός γεννιέται σήμερον εν Βηθλεέμ την πόλη οι ουρανοί αγάλλονται μαζί, μαζί τζι’ η φύσης όλη. Γεννιέται μες το σπήλαιον στη φάτνη των αλόγων ο βασιλιάς των ουρανών τζι ο πλά τζι ο πλάστης ημών όλων. Αντζιέλοι εις τον ουρανόν ψάλλουν το εν υψίστοις τζιαι να το φανερώνετε των νυ των νυκτοβάτων πίστης. Που την Περσίαν έρκουνται τρεις μάγοι με τα δώρα τζι’ έναν αστέριν λαμπερόν τους ο τους οδηγά στην χώραν. Το Πάσκαν που `ν’ να τρώετε εις το αρκοντικόν σας δώστε τζιαι κανενού φτωχού απού απού το φαγητόν σας. Χρονιά πολλάνα ζήσετε να ’στε ευτυχισμένοι τζιαι στο κορμίν τζιαι στην ψυσιήν να ’σα να ’σαστεν πλουμισμένοι.

Μακεδονία

 'Πόψα Χριστός γεννήθηκε κι ο κόσμος δεν το νιώθει κι ο κόσμος και τα οικούμενα κι ο βασιλιάς Ηρώδης. Κι εκεί που ακούμπησε ο Χριστός χρυσό δενδράκι βγήκε χρυσό κλωνί χρυσό δεντρί χρυσό μαργαριτάρι. Το δέντρο ήταν ο Χριστός τα κλώνια οι αποστόλοι και τα γαρουφαλάκια του ήταν οι προφητάδες. Που προφητούσαν κι έλεγαν για του Χριστού τα πάθη κι εμείς Χριστό τραγδήσαμε Χριστός να μας φυλάει. Όσα άστρα έχει ο ουρανός και φύλλα από τα δέντρα τόσα καλά να δώσ’ Θεός σ’ αυτό το νοικοκύρη.

Χριστούγεννα, Πρωτούγιννα, τώρα Χριστός γιννιέτι γιννιέτι κι βαφτίζιτι στους ουρανούς απάνου όλοι οι αγγέλοι χαίρουντι κι όλοι δοξολογιούντι κι τα δαιμόνια σκάζουνι, και σκάζουν και πλαντάζουν τα σίδερα ταράζουν. Σι τούτ’ το σπίτι που ’ρθαμι, μι μάρμαρου στρωμένου, εδώ ‘χουν κόρ’ για παντρειά, κόρη για αρρεβώνα. Της τάζουν γιο του βασιλιά, της τάζουν γιο του ρήγα. Δε θέλει γιο του βασιλιά, δε θέλει γιο του ρήγα Μον θέλει τα’ αρχοντόπουλο, που πιρπατεί καβάλα. Σι τούτ’ το σπίτι που ’ρθαμι πέτρα να μην ραγίσει κι ου νοικοκύρης του σπιτιού χρόνους πολλούς να ζήσει. Και εις έτη πολλά!

Μαρμαράς Προποντίδας

Στέλνει, λαλεί τσι άρχοντες και τσι γραμματισμένοι πού ο Χριστός θα γεννηθεί και η γραφή τι λέγει. Κι οι άρχοντες ερεύνησαν και είπαν στον Ηρώδη πως έμελλε να γεννηθεί στην Βηθλεέμ την πόλη. Χιλιάδες δεκατέσσερις βρέφη μικρά φονεύει μεγάλος θρήνος έγινε μέσα στη Βηθλεέμη. Ηρώδη κακοκέφαλε και κακομοιριασμένε με του Θεού τη δύναμη πολέμησες καημένε. Και από καιρού να ’στε καλά, να ’ρθούμε να σας δούμε και τα γενέθλια Χριστού πάλε να σας τα πούμε. Και βάλτε τα χεράκια σας μεσ’ στα βαλάντιά σας και χαρίστε μας χάρισμα, ό,τι βαστά η καρδιά σας. Χρόνια πολλά.

Μέτσοβο

Κόλιντα τσέλιγκα, γεια χαρά και του πασά τζι-τζι κάκα, δώσ’ μου τα κουλάκα μη σ’ πάρω τα τσουβάλκα. Χριστούγεννα Πρωτούγεννα, πρώτη γιορτή του χρόνου για ιδέστε, βγείτε, μάθετε πως ο Χριστός γεννιέται γεννιέται κι ανατρέφεται με μέλι και με γάλα το μέλι τρων οι άρχοντες, το γάλα οι αφεντάδες και το μελισσοβότανο το λούζονται οι κυράδες. Για κάνετε τον κόπο σας κι ανοίξτε το πουγκί σας κι αν είστ’ από τους πλούσιους φλουριά μην τα λυπάστε κι αν είστ’ από τους δεύτερους τάλιρα και δραχμούλες κι αν είστ’ από τους πάμφτωχους, ένα ζευγάρι κότες. Και του χρόνου

Μοριάς

 Χριστούγεννα, πρωτούγεννα, πρώτη γιορτή του χρόνου για βγάτε, διέστε, μάθετε, πως ο Χριστός γεννιέται Γεννιέται κι ανατρέφεται στο μέλι και στο γάλα το μέλι τρων’ οι άρχοντες το γάλα οι αφεντάδες και το μελισσοβότανο το νίβουνται οι κυράδες. Κυρά ψιλή μ’ κυρά λιγνή μ’ κυρά γαϊτανοφρύδα Κυρά μ’ όταν στολίζεσαι να πας στην εκκλησιά σου βάζεις τον ήλιο πρόσωπο και το φεγγάρι αγκάλη και τον καθάριο αυγερινό τον βάζεις δαχτυλίδι. Εμείς εδώ δεν ήρθαμε να φάμε και να πιούμε παρά σας αγαπούσαμε κι ήρθαμε να σας δούμε. Δώστε μας και τον κόκορα, δώστε μας και την κότα δώστε μας και πέντ’ έξι αυγά να πάμε σ’ άλλη πόρτα. Εδώ που τραγουδήσαμε πέτρα να μη ραΐσει κι ο νοικοκύρης του σπιτιού πολλούς χρόνους να ζήσει Και εις έτη πολλά!

Πουρί Πηλίου

 Βγαίνουν οι Μάγοι τρέχοντας και τον αστέρα βλέπουν φθάνοντες εις το σπήλαιον βλέπουν την Θεοτόκον που βάστα στας αγκάλας της τον ακριβόν της τόκον. Γονατιστοί τον προσκυνούν και δώρα του χαρίζουν σμύρνα, χρυσόν και λίβανον, Θεόν τον ευφημίζουν. Την σμύρναν δε ως άνθρωπον, χρυσόν ως βασιλέα, τον λίβανον ως Θεόν εις όλην την αυλαίαν. Αφού τον προσεκύνησαν ιδού πάλι μισεύουν και τον Ηρώδη μελετούν να παν για να τον εύρουν. Πλην άγγελος εξ ουρανού βγαίνει τους εμποδίζει άλλην οδόν να πορευτούν όπου Θεός ορίζει. Και άλλος πάλι άγγελος τον Ιωσήφ προστάζει να πάρει και την Μαριάμ εις Αίγυπτον να πάει.

Πόντος

Χριστός γεννέθεν χαρά σον κόσμον Χα καλήν ωράν καλήν ημέραν Χα καλόν παιδίν οψέ εγεννέθεν. Οψέ εγεννέθεν ουράνος άθεν τον εγέννεσεν η Παναγία τον ανέστεσεν Αϊ Παρθένος. Εκαβάλκεψεν χρυσόν πουλάρι εκατήβεν σο σταυροδρόμι σταυροδρόμι και μυροδρόμι. Ερπαξάν ατόν χίλοι Εβραίοι χιλ Εβραίοι και μυρ Εβραίοι. Ας α τέρμητα και ας ην καρδίαν αίμαν έσταξεν χολή κι εφάνθεν αίμαν έσταξεν και μύρος έτον μύρος έτον και μυρωδία. Εμυρίστενατο ο κόσμος όλον για μυρίστετο και συ αφέντα συ αφέντα καλέμ αφέντα. Έρθαν τη Χριστού τα παλικάρε και θυμίζνε τον νοικοκύρην νοικοκύρην και βασιλέαν. Δέβα σο ταρέζ και έλα σην πόρταν δώσ’ μας ούγας και λεφτοκάρε κι αν ανοίγμας χαράν σην πόρταν.

Πόντος Κερασούντας

Χριστός γεννέθεν, χαρά σον κόσμον α, καλή ώρα, καλή σ' ημέρα α, καλόν παιδίν οψές γεννέθεν οψές γεννέθεν, ουρανοστάθεν. Τον εγέννεσεν η Παναΐα Το ανέστεσεν αϊά Παρθένα. Εκαβάλκεψεν χρυσόν πουλάριν εκατήβεν σο σταυροδρόμι. Έπιασαν άτό' οι σκύλ' Εβραίοι χίλ' Εβραίοι και μίλ' Εβραίοι. Ασ' σα κρέντικα κι άσ' στην καρδίαν γαίμα έσταξεν, χολήν κι εφάνθεν. γαίμα έσταξε, εμυροστάθεν. Εμυρίστεν ατ' ο κόσμον όλον για μυρίστ' άτό και σύ αφέντα. Σύ αφέντα, καλέ μ' αφέντα έμπα σoν οντάν κι ελά σην πόρταν. Φέρ ουβάς και λεφτοκάρυα. Κι αν ανοί'ς μας χαρά σην πόρτα'ς. Χριστός γεννέθεν, χαρά σον κόσμον χα, καλή ώρα, καλή σου μέρα. Χα, καλόν παιδίν οψέ 'γεννέθεν. Οψέ 'γεννέθεν, ουράνοστάθεν. Τον εγέννεσεν η Παναΐαν τον ανέστησεν Αγιά-Παρθένος. Εκαβάλκεψεν χρυσόν πουλάριν χρυσοπούλαρον και ανεμοπούλαρον. Εκατήβεν σο σταυροδρόμιν ερπαξαν ατον οι χίλ' Εβραίοι χιλ' Εβραίοι και μύρ' Εβραίοι χίλ' Εβραίοι και μύρ' Εβραίοι. Ασ' σα Αρχαντίκα και ασ' σην καρδίαν γαίμαν έσταξεν, γλεήν κι εφάνθεν. Εμυρίστεν ατ' ο κόσμον όλον για μυρίστ' ατό και εσύ αφέντα άη αφέντα, καλέ μ' αφέντα. Δέβα σο ταρέζ κι έλα σην πόρταν δώσ' με το παχτσίς κι ας πάω δεβαίνω.

Προποντίδα

Χριστούγεννα Ποωτούγεννα πρώτη γιορτή του χρόνου βγήκατε διέτε μάθετε τώρα Χριστός γεννιέται γεννιέται κι αναθρέφεται στο μέλι και στο γάλα το μέλι τρων οι άρχοντες και το κηρί στοις ‘Αγοις και το μελισσοβότανο δως το στα παλικάρια για να το φαν για να το πιουν να πούνε και του χρόνου συνέχεια

Αφέντη μ' αφεντάκι μου, εφτά φορές αφέντη μ’ Αφέντη μ’ στην αφεντιά σ' χρυσή κανδήλα φέγγει. Αν Βάλεις λάδι και κηρί φέγγει στην αφεντιά σου κι από τα παραθύρια σου φέγγει την γειτονιά σου αν βάλεις και περσότερο Φέγγει στον κόσμον όλον. συνέχεια

Φέγγει και τοις αρχόντισσες που κλώθουν το χρυσάφι στον ουρανό το διάζονται στον κάμπο το τυλίζουν που κοσκινίζουν τα φλουριά και δρυονίζουν τ' άσπρα κι ας’ τα ποκοσκίνιδια κέρνα τα παλληκάρια. Αφέντη μ' αφεντάκι μου…

Προσοτσάνη Δράμας

Χριστός γεννάται χαρά στον κόσμο χαρά στον κόσμο στα παλικάρια Σαράντα μέρες, σαράντα νύχτες η Παναγιά μας κοιλοπονούσε. Η Παναγιά μας κοιλοπονούσε κοιλοπονούσε παρακαλούσε τους Αποστόλους τους Ιεράρχες να παν να φέρουν μήλα και ρόδα. Οι Αποστόλοι για μήλα πάνε οι Ιεράρχες για ρόδα πάνε Κι ως που να πάνε κι ως που να έρθουν η Παναγιά μας ξελευθερώθει.

Σάμος

Κάτω στα Γερουσόλυμα και στου Χριστού τον τάφο εκεί δεντρί δεν ήτανε, δεντρί ξεφανερώθη κι ανάμεσα στους κλώνους του] αγγέλοι κι αρχαγγέλοι κι ο Μιχαήλ Αρχάγγελος ξεφτερωτά και λέει: «Χριστέ για δως μου τα κλειδιά και τα χρυσά κλειδάκια, ν’ ανοίξω τον Παράδεισο να μπω σε περιβόλι, να φάω μήλο δροσερό , να πιώ νερό δροσάτο, να πέσω ν’ αποκοιμηθώ στη λεϊμονιά από κάτω.» συνέχεια

Και σας καληνυχτίζομεν, πέσετε κοιμηθείτε ολίγον ύπνον πάρετε κι ευθύς να σηκωθείτε στην εκκλησίαν τρέξετε με προθυμίαν μπείτε και του Θεού ν’ ακούσετε τη θεία Λειτουργία, του Ιησού μας του Χριστού γέννησιν την Αγίαν συνέχεια

 Κι ευθύς όταν γυρίσετε εις το αρχοντικό σας, ευθύς τραπέζι στρώσετε βάλτε το φαγητό σας και το σταυρό σας κάνετε και μη το αμελείτε δώστε και τ’ αλλουνού φτωχού όσοις το υστερείτε. Δώστε και μας τον κόπο μας ότι είναι ορισμός σας και ο Χριστός μας πάντοτε να είναι βοηθός σας. Και εις έτη πολλά!

Σιάτιστα

Πιδιά μ’ ήρθαν τα κόλιαντα κι όλοι να ’τοιμαστείτι πάρτε και τις τζιομάκες σας και στουν αϊ-Λιά να βγείτι κι απ’ τον αϊ-Λιά στον Πρόδρομο, στα τρία τα πηγάδια εκεί θα γεν’ το σύναγμα, θα γεν’ το συναγώγι, εκεί θ’ ανάψ’ τις κλαδάρες, θα πούμε κι από χρόνου. Εδώ ’χουν χίλια πρόβατα και πεντακόσια γίδια λύκους να φάει τα πρόβατα και τσάκαλος τα γίδια. Εσένα πρέπ’ Κωστάκη μου τσέλιγκας για να ίσι μα κάτ’ στους κάμπους μην τα πας, στα πράσινα λιβάδια ικεί βόσκουν τα πρόβατα κι αστοχούν τ’ αρνιά τους.

Σκιάθος

 Χριστούγεννα πρωτούγεννα, πρώτη γιορτή του χρόνου. Εβγάτε ιδέτε μάθετε, τώρα Χριστός γεννιέται. Γεννιέται και αναθρέφεται στο μέλι και στο γάλα. Το γάλα τρών οι άρχοντες, το μελ’ οι αντρειωμένοι. Σένα σου πρέπ’ αφέντη μου καράβι ν’ αρματώσης, στην Αγγλιτέρα να το πάς, φλουρί να το φορτώσεις. Στη πλώρη κάθετ’ ο Χριστός στη πρύμ’ η Παναγία, και πίσω στο τιμόνι του καθετ’ ο Αϊς Νικόλας. συνέχεια

 Σ’ αυτά τα σπίτια τα ψηλά, τ’ αργυροπαλαμισμένα, κάθεται μέσα μια κυρά μ’ ένα καλόν αφέντη. Αφέντη μ’ αφεντάκη μου, πέντε φορές αφέντη. Αν εύρης γρόσα, δο μας τα, φλουριά, μη τα λυπάσαι. Αν εύρης και μισόφλουρα κέρνα τα παλικάρια. συνέχεια

 Κέρνα τ’, αφέντη μ’, κέρνα τα, να σ’ πούνε στην υγειά σου, εις την υγειά σ’ αφέντη μου, και στη καλή χρονιά σου. Να ζήσης χρόνια εκατό, ν’ ασπρίσεις να γεράσης, ν’ ασπρίσεις σαν τον Έλυμπο, σαν τ’ άσπρο περιστέρι, σαν τα’ αηδονάκι που λαλεί το Μάη, το καλοκαίρι.

Σκιάθος

 Χριστούγεννα, Πρωτούγεννα, πρώτη γιορτή του χρόνου κι η Παναγιά η Δέσποινα καθόταν επί πώλου. Στη Βηθλεέμ εφτάσανε για να απογραφούνε, Αυγούστου τη διαταγή να μην την παραβούνε και πανδοχείον ψάχνανε να βρουν να κοιμηθούνε. Γυρίσαν δω, γυρίσαν κει, δεν βρήκανε κανένα και πήγανε στο σπήλαιο που ήταν παραπέρα. Κι απάνω στα μεσάνυχτα ο ουρανός αστράφτει κι η Παναγιά κοιλοπονά και για τη φάτνη ψάχνει. Ποιμένες αγρυπνούσανε, φυλάγανε τη στάνη ο άγγελος τους πρόσταξε να παν να δουν τη φάτνη. Χαράν ευαγγελίζομεν, χαράν μεγάλην σφόδρα ότι γεννήθηκε ο Χριστός στης Βηθλεέμ τη χώρα. συνέχεια

 Ήλθαν και προσεκύνησαν Χριστόν ως Βασιλέα κι επάνω στο κεφάλι του είδανε τον αστέρα. Κι οι Μάγοι εξ Ανατολών ήλθαν να προσκυνήσουν, σμύρνα, χρυσόν και λίβανο, δια να του χαρίσουν. Στη Βηθλεέμ εφτάσανε, τον βρήκαν στην οικίαν, καθόταν με τη μάνα του, την Παναγιά Μαρίαν. Γονατιστοί τον προσκυνούν και δώρα του χαρίζουν και Οικουμένης Βασιλιά τον αποθανατίζουν. Χρόνους πολλούς να χαίρεστε, πάντα ευτυχισμένοι και όλοι μεσ’ στο κάστρο μας, να ’μαστε αγαπημένοι. Χρόνια πολλά.

Σμύρνη

 Καλήν εσπέραν άρχοντες κι αν είναι ορισμός σας, Χριστός γεννάται σήμερον εν Βηθλεέμ τη πόλη, εν τω σπηλαίω τίκτεται εν φάτνη των αλόγων. Κερά ψηλή, κερά λιγνή, κερά καμαροφρύδα, κεράμ όταν στολίζεσαι να πας στην εκκλησία, έχεις και κόρην έμορφη που δεν έχει ιστορία. Μηδέ στην πόλη βρίσκεσαι μηδέ στην Καισαρεία, έχεις και γιον στα γράμματα, υγιόν και στο ψαλτήρι, να τον ’ξιώσει ο Θεός να βάλει πετραχήλι.

 Ήλθαν Χριστούγεννα Πρωτοχρονιά, πρώτη γιορτή του χρόνου Για βγείτε, δέτε, μάθετε, όπου ο Χριστός γεννάται. Γεννάται κι ανατρέφεται με μέλι και με γάλα Το μέλι τρώγουν οι άρχοντες, το γάλα οι αφεντάδες… Αφέντη μ’ αφεντάκι μου δέκα βολές αφέντη Κι ας τον καλημερίσουμε τούτον μας τον αφέντη Εσε σου πρέπ’ αφέντη μου στο μαύρο καβαλάρη Τρεις να βαστούν τη σέλα σου κι έξι το χαλινάρι Εσέ σου πρέπ’ αφέντη μου στα πεύκα να κοιμάσαι Βελούδα να σκεπάζεσαι κι αφέντης να λογάσαι Αφέντη μου πεντάφεντε πέντε βολές αφέντη Πέντε κρατούν το μαύρο σου κι οχτώ το σαλιβάρι συνέχεια

 Πολλά ’παμε και της κυράς ας πούμε και της κόρης Έχεις και κόρη όμορφη πραματευτής τη θέλει Αν είναι και πραματευτής πολλά προικιά γυρεύει γυρεύει αμπέλια ατρύγητα χωράφια με τα στάχυα Εδώ που καλαντίσαμε πέτρα να μη ραγίση Κι ο νοικοκύρης του σπιτιού χρόνια πολλά να ζήσει Καλά να παν’ τα χρόνια τους και τα υπάρχοντα τους Ρόδα και τριαντάφυλλα εις τα προσκέφαλα τους «Και εις έτη πολλά. Και του χρόνου να ’στε καλά.»

Φούρνοι Ικαρίας

 Καλώς τα τα Χριστούγεννα καλώς και τις σχολάδες όπου γεννήθηκε ο Χριστός και λούζονται οι κυράδες. Καλώς τα τα Χριστούγεννα θα ρθεί και ο Αης Βασίλης όπου απόσπειρε ο ζευγάς ψάλλει το πετραχήλι. Για πλάστε τα χριστόψωμα Χριστός μας εγεννήθη για αυτό και μεις τα πλάσαμε για του Χριστού τη νίκη. Τα άγια Χριστούγεννα της φαμελιάς τραπέζι όπου το βλόησε ο Χριστός με το δεξί του χέρι. Ανοίχτε τα κουτάκια σας τα κλειδαμπαρωμένα και δώστε μας τον κόπο μας κι ας είναι ευλοημένα. Δώστε κι εμάς τον κόπο μας ποιος είναι ο ορισμός σας Χριστού η θεία γέννηση να μπει στ’ αρχοντικό σας. Κι από χρόνου.

1.